Θυμός και οργή

Θυμός και οργή

Δυο πράγματα κι εσύ ν' αποφεύγεις: Να μη θεωρείς τον εαυτό σου άξιο για
επαίνους και να μη νομίζεις κανέναν κατώτερό σου. Με τον τρόπο αυτό ποτέ δεν θ' ανάψει μέσα σου ο θυμός για τις προσβολές που σου γίνονται ...
Το θυμό σου να τον στρέφεις εναντίον του ανθρωποκτόνου διαβόλου, που είναι ο πατέρας του ψεύδους και ο πρόξενος κάθε αμαρτίας. Να είσαι όμως σπλαχνικός με τον αδελφό σου, γιατί αν συνεχίσει ν' αμαρτάνει, θα παραδοθεί στο αιώνιο πυρ μαζί με το διάβολο. Όπως διαφέρουν οι λέξεις θυμός και οργή, έτσι διαφέρουν και οι σημασίες τους.
Θυμός είναι μια έντονη έξαψη κι ένα ξέσπασμα του πάθους. Ενώ οργή είναι μια μόνιμη λύπη και μια διαρκής τάση για εκδίκηση, σαν να φλέγεται η ψυχή από τον πόθο ν' ανταποδώσει το κακό. Οι άνθρωποι αμαρτάνουν και με τις δυο καταστάσεις. Άλλοτε ορμούν απερίσκεπτα να χτυπήσουν όσους τους προκάλεσαν και άλλοτε καιροφυλακτούν δόλια να εκδικηθούν όσους τους λύπησαν. Εμείς και τα δυο πρέπει να τ' αποφεύγουμε ...

Ας συμμορφωθούμε, λοιπόν, με την εντολή του αποστόλου Παύλου, «Διώξτε μακριά σας κάθε δυσαρέσκεια, θυμό, οργή, κραυγή, κατηγόρια, καθώς και κάθε άλλη κακότητα» (Εφ. 4,31), και ας περιμένουμε την εκπλήρωση της υποσχέσεως που έδωσε ο Κύριος στους πράους: «Μακάριοι είναι οι πράοι, γιατί αυτοί θα κληρονομήσουν τη γη της επαγγελίας» (Ματθ.

ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ

Ύμνος στη Χαρά

ΦΥΛΑΞΑΤΕ ΤΑ ΠΟΙΜΝΙΑ ΣΑΣ ΚΑΙ ΔΙΩΞΑΤΕ ΤΟΥΣ ΛΥΚΟΥΣ

ΦΥΛΑΞΑΤΕ ΤΑ ΠΟΙΜΝΙΑ ΣΑΣ ΚΑΙ ΔΙΩΞΑΤΕ ΤΟΥΣ ΛΥΚΟΥΣ

Δεν αρκεί, δεν ωφελεί μόνον να γνωρίζουμε τον νόμο του Θεού, τις εντολές, τα δόγματα, τους κανό­νας, τις αποστολικές και πατερικές παραδόσεις, αλλά και να φυλάττουμε αυτές. Ο Κύριος είπε «Ος δ' αν ποίηση και διδάξη ούτος μέγας κληθήσεται εν τη Βα­σιλεία των Ουρανών» (Ματ. 5, 19) και «Μακάριοι οι ακούοντες τον λόγον τον Θεού και φυλάσσοντες αυ­τόν» (Λουκ. 11, 29).... Άγιοι Αρχιερείς, φύλακες της Μιας, Αγίας, Κα­θολικής και Αποστολικής Εκκλησίας..., προσέξατε παρακαλώ θερμώς και ικετεύω μετά δακρύων. Προβατόσχημοι λύκοι, εισελθόντες στην αυλή των λογικών προβάτων διά της πολιτικής και της αντίχριστου Μα­σονίας, ζητούν να καταργήσουν τα διατεταγμένα από τους πανσόφους Αγίους Αποστόλους και τους θεοφόρους Αγίους Πατέρας, και να εξευρωπαΐσουν, εκλατινίσουν και εκμοντερνίσουν. Αυτούς και όλους τους καταφρονητάς των Αποστολικών και Πατερικών Πα­ραδόσεων, να αποβάλετε ως λοιμώδεις λύκους από την Ορθόδοξη Εκκλησία, για να μη καταστήσουν αυτήν αιρετική, πανθεϊστική και παναιρετική με όσα ξένα και αιρετικά επιδιώκουν να εισαγάγουν... Άγιοι Αρχιερείς, προσέξατε, φυλάξατε τα ποί­μνια τα όποια σας ενεπιστεύθη ό Κύριος, διώξατε τους λύκους. Εκείνους πού λέγουν και πράττουν παρά τα διατεταγμένα, συστήσατε εις αυτούς μετάνοια....Η Εκκλησία έχει ανάγκη από πολλούς εργάτες, όχι χλιαρούς και φιλοσώματους, αλλ' αληθινούς, με πίστη και ζήλο, αυταπάρνηση και αγάπη ολόψυχο πρός τον Θεό και τον άνθρωπο... Λοιπόν αυτοί οι μεγάλοι και τρανοί οι ψευδώς τιτλοφορούμενοι ως αλάθητοι και παναγιώτατοι, φουσκωμένοι από εωσφορικήν υπερηφάνειαν, εχθροί της Ορθοδοξίας και των πιστώς ακολουθώντων την ορθόδοξον πίστιν και τας αποστολικάς και πατερικάς πα­ραδόσεις, επόμενον να μας πολεμήσουν, να εξασκή­σουν βίαν, αλλά εμείς να μένωμεν στερεοί εις την πί­στιν και να μη φοβηθώμεν... Ο Απόστολος Παύλος, το στόμα του Χρίστου, μας παραγγέλλει  Μη συγκοι­νωνείτε τοις έργοις τοις ακάρποις του σκότους, μάλ­λον δε και ελέγχετε. Εις περιστάσεις κατά τας οποίας περιφρονείται ή υβρίζεται η αγία Ορθόδοξος πίστις μας επιτρέπεται έλεγχος ακόμη και θυμός δίκαιος, α­παγορεύεται δε η σιωπή. Αλλά και ο έλεγχος να γίνε­ται με διάκρισιν και σύνεσιν, όχι με ταραχήν και θυμόν υπερβολικόν.

* Επιστολή Γέροντος Φιλοθέου Ζερβάκου.

Αναρτήθηκε από ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ στις 5:26 π.μ.

ΠΕΣ ΤΕ ΜΕ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΜΕΝΟ,ΣΑΣ ΧΑΡΙΖΩ ΤΗΝ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟΤΗΤΑ

ΠΕΣ ΤΕ ΜΕ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΜΕΝΟ,ΣΑΣ ΧΑΡΙΖΩ ΤΗΝ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟΤΗΤΑ

Όλοι, αδελφοί μου, γευόμεθα και γνωρίζουμε τι καρπό κάνει το αμπέλι. Αλλά και ο κάθε Χριστιανός πρέπει να καρποφορή. Δέντρο είνε κι αυτός. Ποιοι είνε οι καρποί του; Εμένα ρωτάτε τον άκαρπο; Ρωτήστε τον απόστολο Παύλο. Ανοίξτε στην προς Γαλάτας επιστολή, κεφάλαιο 5, στίχο 22. Διαβάστε ποιοι είνε οι καρποί του πνευματικού ανθρώπου, εκείνου που πίστεψε στο Χριστό κ' έκανε την καρδιά του ναό του αγίου Πνεύματος. Λοιπόν «ο καρπός του Πνεύματος εστίν αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, αγαθωσύνη, πίστις, πραότης, εγκράτεια». Πρώτος καρπός είνε η αγάπη, δεύτερος η χαρά, τρίτος η ειρήνη, τέταρτος η μακροθυμία, πέμπτος η χρηστότης, έκτος η αγαθωσύνη, έβδομος η πίστις, όγδοος η πραότης, ένατος η εγκράτεια. Υπάρχουν αυτά;Αγάπη. Δεν είσαι μόνος πάνω στον πλανήτη. Να σκέπτεται και τους άλλους. Αν κοιτάς μόνο τον εαυτό σου, δεν έχεις αγάπη. Κι όταν λείπη η αγάπη, που είνε η βασίλισσα, κοντά σ' αυτήν λείπει και η ακολουθία της. Δηλαδή,Λείπει η χαρά. Μη βλέπεις που οι άνθρωποι γελούν εξωτερικώς και καγχάζουν, στο βάθος δεν έχουν χαρά, φαρμάκι στάζει η καρδιά.
Έπειτα η ειρήνη. Η Εκκλησία μας παρακαλεί «υπέρ της άνωθεν ειρήνης», «υπέρ της ειρήνης του σύμπαντος κόσμου», και εύχεται «Ειρήνη πάσι». Τα έθνη κάνουν συσκέψεις για την ειρήνη. Αλλά πού ειρήνη; Είνε σαν το περιστέρι του Νώε, που πετούσε μα δεν είχε πού να πατήση, πού να σταθή.
Μακροθυμία. Πλατειά πρέπει να 'νε η καρδιά, να υπομένη, να συγχωρή όλους, μα εμάς η καρδιά μας είνε στενή, με μίση και εκδικήσεις. Αντί της μακροθυμίας υπάρχει μικροψυχία.Αντί χρηστότητος έχουμε μοχθηρία, και αντί αγαθωσύνης έχουμε κακία. Δεν αισθανόμεθα χαρά όταν βλέπουμε τον άλλο να προοδεύη. Αντιθέτως, μοιάζουμε με κάποιον που ήταν μέσα σ' ένα καράβι, έπεσαν σε φουρτούνα και θα πνίγονταν όλοι, καμμιά πεντακοσαριά, κι αυτός ανέβηκε στο κατάρτι, να δη πώς θα πνιγούν πρώτα οι άλλοι, και τελευταίος να πνιγή αυτός.Μετά η πίστις, η εμπιστοσύνη.
Πάει πλέον κι αυτή. Σε ποιον να εμπιστευθής; Ποιο είνε το πιο ιερό συμβόλαιο; Ο γάμος; Κι αυτόν όμως σήμερα το έκαναν κουρέλι. Φυλαχτήτε οι άντρες από τις γυναίκες, οι γυναίκες από τους άντρες, οι γονείς από τα παιδιά, όπως λέει ο προφήτης Ιερεμίας (βλ. 9,4).
Μήπως υπάρχει πραότης; Ταραγμένες είνε οι συνειδήσεις, αγριεμένες οι ψυχές.Και τέλος η εγκράτεια, που σήμερα χλευάζεται. Ω  νέοι, μη σπάτε σαν άλογα τα χαλινάρια, δοκιμάστε τον καρπό της εγκρατείας από το δέντρο του Χριστού.Πού είνε λοιπόν αυτοί οι καρποί;  Άκαρποι μείναμε. Και ερωτώ, γιατί το αμπέλι του Χριστού δεν έχει καρπούς;  Ω  συ δεσπότη μου με τη μίτρα τη χρυσή και την πατερίτσα, που υψώνεις τα χέρια και λες «...και επίσκεψαι την άμπελον ταύτην και κατάρτισαι αυτήν», τι έκανες για το αμπέλι αυτό; Κ' εσύ ο ιεροκήρυκας κ' εσύ ο κληρικός κ' εσύ ο μοναχός κ' εσύ ο θρησκευτικός σύλλογος, τι κάνατε για το αμπέλι αυτό; Αμπέλι ξέφραγο κατήντησε η πατρίδα μας και «μονιός άγριος» (αγριογούρουνο) την κατέφαγε (Ψαλμ. 79,13).Συχνά, αδελφοί μου, στ' αμπέλια πέφτει περονόσπορος. Ο Θεός λέει στο Δευτερονόμιο, Λαέ μου, αν μ' ακούσης, θα έχης ευλογία, αν δε μ' ακούσης, θα φυτεύης αμπέλια και δε θα τρως ούτε ένα τσαμπί (βλ. Δευτ. 28,30). Κατάρα στ' αμπέλια, κατάρα στις ελιές, κατάρα στη γη. Γιατί κατάρα; Διότι ασεβούμε και βλαστημούμε το Θεό. Τι καθυστερημένος καλόγερος! θα πήτε. Πέστε με, καθυστερημένο, σας χαρίζω την προοδευτικότητα, και μένω με το Χριστό τον Κύριό μου. Εγώ πιστεύω, ότι πίσω από τις καταστροφές υπάρχει τιμωρία Θεού, «κακούς κακώς απολέσει αυτούς».Κ' εμείς, όπως είπαμε, κλήματα είμαστε. Μας φύτεψε ο Θεός για να φέρουμε καρπούς, έργα αγαθά, έργα αγάπης, αλληλεγγύης, συμπόνιας, ελέους, έργα Χριστού. Γιατί «η πίστι μόνη της, χωρίς έργα, είνε νεκρά» (Ιακ. 2,17). Έργα αγάπης ζητά η πίστι μας, ως συμπλήρωμα. Πού είνε λοιπόν η έμπρακτη αγάπη μας;Αδελφοί, να μετανοήσουμε. Αν δε μετανοήσουμε, θα έχη εφαρμογή και σ' εμάς το «κακούς κακώς απολέσει αυτούς». Και οι πέτρες που πατούμε θα γίνουν φίδια να μας φάνε. Όλοι, μικροί και μεγάλοι, αριστεροί και δεξιοί, όλων των χρωμάτων, ας μετανοήσουμε και ας ζήσουμε κατά το Ευαγγέλιο του Χριστού, ω η δόξα και το κράτος εις τούς αιώνας, αμήν.

*  Μακαριστός Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης.

 

Αναρτήθηκε από ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ στις 1:26 μ.μ.

Η ΜΙΑ, ΑΓΙΑ, ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ.

Η ΜΙΑ, ΑΓΙΑ, ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ.

Κυρίλου Ιεροσολύμων ΒΕΠΕΣ, 39 

Οι ποιμένες θα παρουσιάζουν επί των προβάτων αμέλειαν και  Δια ταύτα, σκανδαλισθήσονται πολλοί και ο λαός θα έχει προς τους ιερείς ανυπότακτον διάθεσιν. Εάν λοιπόν ακούσεις ότι επίσκοποι κατ΄ επισκόπων και κληρικοί κατά κληρικών και λαοί κατά λαών μέχρις αιμάτων έρχονται μην ταρραχθείς, προγέγραπται γαρ. Το Πνεύμα του Θεού προείπε πάντα ταύτα , ίνα μη σκανδαλισθούν οι πιστοί. Μη πρόσεχε τοίνυν τοις γινομένοις αλλά τοις γεγραμμένοις και η πίστις σου θα αυξηθεί, εκ της πραγματοποιήσεως των προλεχθέντων. Τότε θα υφίστανται μισαδελφία των αδελφών, σχίσματα των Εκκλησιών, πόλεμοι των εθνών. Ταύτα εγένοντο μεν και πρότερον, θα επιταθούν όμως ολίγον προ της εποχής του Αντιχρίστου, ως προετοιμασία αυτού. Προετοιμάζει γαρ ο διάβολος τα σχίσματα των λαών ίνα ευπαράδεκτος γένηται ο ερχόμενος.

Ο ΜΟΝΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΓΝΗΣΙΑ ΚΑΙ ΠΛΗΡΗ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΔΟΧΗ , ΚΑΙ ΟΡΘΟΤΟΜΗ ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ .

ΕΙΝΑΙ Ο ΜΟΝΟΣ ΓΝΗΣΙΟΣ ΣΥΝΕΧΙΣΤΗΣ ΤΗΣ ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ ΤΟΥ ΑΗΜΝΗΣΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΤΩΝ ΓΟΧ ΚΥΡΟΥ + ΜΑΤΘΑΙΟΥ 'Α .

ΟΠΟΙΟΣ ΑΜΦΙΒΑΛΕΙ ΤΟΝ ΚΑΛΩ ΝΑ ΜΕΛΕΤΗΣΗ ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΣΤΗΝ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ :

http://www.egoch.org/teyxoc_35.html   ----  http://www.egoch.org/KEO.html

ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΧΟΛΙΑΣΕΙ . ΔΙΟΤΙ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΦΕΥΓΟΥΝ ΤΑ ΓΡΑΠΤΑ ΜΕΝΟΥΝ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΤΕΚΜΗΡΙΟ , ΤΟ ΝΑ ΣΥΚΟΦΑΝΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΟ ΤΟ ΝΑ ΛΕΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΟΥ ΠΟΝΑΕΙ ΘΕΛΕΙ ΠΙΣΤΗ ΣΤΟ ΘΕΟ ΚΑΙ ΘΑΡΟΣ .

Η ΜΙΑ, ΑΓΙΑ, ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ.

 Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ εἶναι Θεία Μυστηριακή Κοινωνία προσώπων.

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ εἶναι Κοινωνία, Σχέσις, καί Ἕνωσις, κατά Χάριν, τοῦ ΤΡΙΣΥΠΟΣΤΑΤΟΥ ΘΕΟΥ μετά κτιστῶν λογικῶν ὄντων, Ἀγγέλων καί ἀνθρώπων.

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ εἶναι «Κοινωνία Θεώσεως» (Ἅγιος Γρηγόριος Παλαμᾶς).

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΧΡΙΣΤΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΥ εἶναι Αὐτή ἡ Μία Εὐλογημένη ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑ ΔΟΣ ἐν Οὐρανῷ καί ἐπί γῆς.

 Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ εἶναι ΘΕΟΣΥΣΤΑΤΟΣ, ΘΕΟΪΔΡΥΤΟΣ, ΘΕΟΫΠΟΣΤΑΤΟΣ καί ΘΕΑΝΘΡΩΠΙΝΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ.

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ἔχει ΠΡΟΑΙΩΝΙΟΝ, ΑΝΑΡΧΟΝ, ΑΚΤΙΣΤΟΝ, ΘΕΪΚΗΝ ΚΕΦΑΛΗΝ, Αὐτόν τόν Ἐνανθρωπήσαντα ΘΕΟΝ ΛΟΓΟΝ καί ΜΟΝΟΓΕΝΗ ΥΙΟΝ τοῦ Θεοῦ ΠΑΤΡΟΣ, τόν ΘΕΑΝΘΡΩΠΟΝ ΚΥΡΙΟΝ καί ΘΕΟΝ καί ΣΩΤΗΡΑ ἡμῶν ΙΗΣΟΥΝ ΧΡΙ ΣΤΟΝ, καί Σῶμα Αὐτῆς κτιστάλογικά ὄντα, ἤτοι Ἀγγέλους καί ἀνθρώπους ὡς μέλη.

 Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, ἔχουσα ΚΕΦΑΛΗΝ τόν ΧΡΙΣΤΟΝ, τόν ΤΑΥΤΟΥΡΓΟΥΝΤΑ μετά τοῦ Πατρός καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἔχει ΚΕΦΑΛΗΝ τήν ΑΓΙΑΝ ΤΡΙΑΔΑ.

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ εἶναι Οἶκος τοῦ ΘΕΟΥ, Στῦλος καί Ἑδραίωμα τῆς Ἀληθείας, ὡς ἔχουσα ἐν Αὐτῇ τό Πανάγιον καί Τελεταρχικόν Πνεῦμα, τό ὁδηγοῦν Αὐτήν εἰς πᾶσαν τήν Ἀλήθειαν καί ποιμαῖνον τήν Ἐκ κλησίαν τοῦ ΚΥΡΙΟΥ καί ΘΕΟΥ, ἥν Αὐτός περιεποιήσατο διά τοῦ ἰδίου Αἵματος (Πράξ. Κ´ 28).

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, Θριαμβεύουσα καί Στρατευομένη, ἀποτελεῖ Ἑνιαῖον Σῶμα μέ Μίαν ΚΕΦΑΛΗΝ, τόν Ἀρχιποίμενα Χριστόν, τόν Προαιώνιον Θεόν Λόγον καί Μονογενῆ Υἱόν τοῦ Θεοῦ (Κολ. Α´ 18).

 Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ὑπάρχει ἀπό καταβολῆς κόσμου καί Δημιουργίας τῶν κτιστῶν λογικῶν ὄντων.

 Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ διατηρεῖ Ἀνόθευτον τήν Ἀποστολικήν Πίστιν καί Ἀδιάκοπον τήν Ἀποστολικήν Διαδοχήν ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος.

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ εἶναι ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΑΙΩΝΙΟΣ, «καί τῆς Βασιλείας Αὐτοῦοὐκ ἔσται τέλος».

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ὡς ΒΑΣΙΛΕΙΑ Ὁρατοῦ καί Ἀοράτου κόσμου, εἶναι πλατυτέρα τῆς γῆς καί ὑψηλοτέρα τοῦ οὐρανοῦ, ὁ δέ κόσμος ἐγένετο διά τήν Ἐκκλησίαν καί ὄχι ἡ Ἐκκλησία διά τόν κόσμον (Ἅγ.Ἰωάννης Χρυσόστομος).

Ποίοι Είμαστε

Η σελίδα μας είναι μια εθελοντική πρωτοβουλία και δεν είναι ένα  επίσημο όργανο της Εκκλησίας.

Δια επίσημες  πληροφορίες   παρακαλούμε όπως   απευθυνθείτε στην

ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΓΝΗΣΙΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ 

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ 174,     Τ.Κ.542049      ΧΑΡΙΛΑΟΥ, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ    ΕΛΛΑΣ

ΤΗΛ. (011) 30 2310-300177      ιστοσελίδα :    http://www.egoch.org/index.html

ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΔΑΤΕ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΦΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ

ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΔΑΤΕ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΦΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ

 

Μια κυρία μου διηγείτο, όταν ήτο επτά χρονών περίπου, συνέβη κάτι το συνταρακτικό την παραμονή των Χριστουγέννων.Σε μια επαρχιακή πόλη της Μακεδονίας, στη μαύρη και φοβερή Κατοχή του ’41 με ’42, όπου οι εκτελέσεις και οι σφαγές των αθώων ανθρώπων ήσαν ανελέητες και αθρόες, οι φυλακίσεις και οι εξορίες φοβερές, το ξύλο και τα βασανιστήρια τρομακτικά, και η πείνα ως γνωστόν θέριζε τους πάντες. Σε όλα αυτά δυστυχώς έχω και γω προσωπική πείρα διότι πολλά είδαν τότε τα παιδικά μου μάτια.Η οικογένεια της κυρίας αυτής όταν ήτο παιδούλα, ήτο πολύ ευσεβής και ακόμα ευσεβέστεροι ο παππούς και η γιαγιά. Άνθρωποι της πολλής προσευχής και της πολλής ελεημοσύνης.Το βράδυ που ξημέρωνε Χριστούγεννα, η πεντάχρονη αδελφή της ξύπνησε και της ζήτησε να βγουν έξω στην αυλή, για να πάει στην τουαλέτα. Δυστυχώς εκείνη την εποχή οι τουαλέτες ήσαν έξω στις αυλές. Έξι παιδιά κοιμόντουσαν όλα κάτω στο πάτωμα, στρωματσάδα, - δεν υπήρχαν κρεβάτια και πούπουλα και παπλώματα σαν τα σημερινά.Σιγά σιγά βγήκαν έξω στο μικρό διάδρομο. Απέναντί τους ήταν το δωμάτιο του παππού και της γιαγιάς.Ξαφνιάστηκαν όμως γιατί είδαν, έντονο φως να βγαίνει από τις χαραμάδες και από τα πολλά ανοίγματα της σαραβαλιασμένης πόρτας. Πλησίασαν πιο κοντά και είδαν έντρομοι τη γιαγιά τους τυλιγμένη στις φλόγες. Άρχισαν να τσιρίζουν δυνατά, και η μεγάλη να φωνάζει:- Φωτιά, φωτιά, η γιαγιά καίγεται!Ξύπνησαν βέβαια όπως ήταν επόμενο όλοι, και πρώτοι έτρεξαν οι γονείς, οι οποίοι άνοιξαν την πόρτα, κοίταξαν μέσα, και ύστερα την έκλεισαν απαλά και σιγά σιγά. Γύρισαν στα παιδιά και τους είπαν:- Μη φοβάστε, δεν είναι φωτιά.Και με σιγανή φωνή είπε ο πατέρας στα παιδιά του:- Αυτό που είδατε παιδιά μου, δεν είναι φωτιές. Είναι οι φλόγες του Αγίου Πνεύματος που μοιάζουν με φωτιές. Για κοιτάξτε τώρα… Σιγά σιγά σβήνουν. Έτσι γίνεται πάντοτε. Όταν η γιαγιά και ο παππούς προσεύχονται και μάλιστα τις πιο πολλές φορές όλη τη νύχτα. Διότι αν δεν ηπροσηύχονταν τόσο πολύ, ο παππούς και η γιαγιά, όπως και ποιος ξέρει, πόσοι άλλοι άγνωστοι χριστιανοί, δεν θα μας είχαν πετσοκόψει όλους τα Βουλγαρικά τότε στρατεύματα κατοχής. Από τέτοιες προσευχές και αγρυπνίες δεν θα αφήσει να χαθεί ποτέ η Ελλάδα η πατρίδα μας, ούτε και η Ορθοδοξία.«Αυτά ήσαν τα λόγια του πατέρα μας, την αξέχαστη εκείνη νύχτα των Χριστουγέννων», μου είπε η κυρία και συνέχισε λέγοντας:«Πολλές φορές από τότε, είδα τον παππού και τη γιαγιά να προσεύχονται όλη την νύχτα. Και όσες φορές επέτρεψε ο Θεός, στην παιδική μου τότε αθωότητα, έβλεπα να καίγονται σαν λαμπάδες από τις φλόγες της Πεντηκοστής. Έτσι μας έμαθαν να γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα οι γονείς μας. Με προσευχή και με Δοξολογία. Με εκκλησιασμό και Θεία Κοινωνία».

Και η κυρία αναλύθηκε σε λυγμούς.

 

* Από ομιλία του π.Στεφάνου Αναγνωστοπούλου.

Αναρτήθηκε από ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΓΙΟΚΥΠΡΙΑΝΙΤΗΣ στις 1:58 μ.μ.

ΧΙΛΙΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΘΕΛΟΥΝ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΜΟΥ ΚΙ ΕΝΑΣ ΟΧΙ

ΧΙΛΙΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΘΕΛΟΥΝ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΜΟΥ ΚΙ ΕΝΑΣ ΟΧΙ

Πανοσολογιώτατε αγαπητέ μοι αδελφέ κυρ Χρύσανθε, ασπαζόμενος προσκυνώ σε και παρακαλώ των Άγιον Θεόν δια την ψυχικήν σου και σωματικήν υγείαν.
Χάριτι θεία, αδελφέ υγιαίνω οπωσούν, ψυχικά δε Κύριος οίδε. Τα κατ’ εμέ δε και περί εμέ φαίνονται πολλά και απίστευτα εις τους πολλούς και μήτε εγώ δύναμαι να τα καταλάβω. Τόσον δε μόνον λέγω σοι, δια να δοξάσης τον Κύριον και να χαρής, ότι γίνεται αρκετή μετάνοια εις τους αδελφούς. Έως τριάκοντα επαρχίας περιήλθον, δέκα σχολεία Ελληνικά εποίησα, διακόσια δια κοινά γράμματα, του Κυρίου συνεργούντος και τον λόγον μου βεβαιούντος δια τινών επακολουθησάντων σημείων. Πλην δόξα τω λέγοντι, η γαρ δύναμίς μου εν ασθενεία τελειούται. Περιέχομαι δε κατά το παρόν την Παραμυθίαν και Μαργαρίτην, ελπίζω δε εις ολίγον καιρόν να σας απολαύσω, αν ο Θεός θέλη. Περιήλθον δε και την πατρίδα και πάντες οι συγγενείς σε προσκινούσι και οι φίλοι.
      Ασπάζομαι σε και τον πανιερώτατον δεσπότην και εύχομαι πάντας τους εν Χριστώ   αδελφούς.
      Υγίαινε ψυχικά και σωματικά.
      Δέκα χιλιάδες Χριστιανοί, με αγαπώσι και ένας με μισεί.
      Χίλιοι Τούρκοι με αγαπώσι και ένας όχι τοσον.
      Χίλιοι Εβραίοι θέλουν τον θάνατόν μου και ένας όχι.

αψοθ΄ (1779) Μαρτίου β΄
Ο σός αδελφός
Κοσμάς ιερομόναχος

 

* Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός

ΒΡΕ ΠΛΑΝΕΜΕΝΕ,Σ' ΕΒΑΛΕ Ο ΣΑΤΑΝΑΣ ΣΤΟ ΧΕΡΙ

ΒΡΕ ΠΛΑΝΕΜΕΝΕ,Σ' ΕΒΑΛΕ Ο ΣΑΤΑΝΑΣ ΣΤΟ ΧΕΡΙ

Ενθυμούμαι,άλλος ένας,μας κατέβασε νύχτα στην Αγίαν Άνναν από τον Άι-Βασίλη,γιατι δεν μπορούσε από τον πολύν φόβον.Ήλθε βράδυ.Τον έβαλε ο Γέροντας στο κελλί του,να κοιμηθεί και ο Γέροντας αγρυπνούσε στην εκκλησίαν.Για μια στιγμή ακούμε φωνές,κραυγές.Πέφτει επάνω μας και σφιγγόταν,έτρεμε ολόκληρος,,,Τί συμβαίνει βρε ευλογημένε;Πέφτει στα πόδια μας με κλάμματα,,,Ήλθαν οι δαίμονες και μ' έσπασαν στο ξύλο,θα με σκοτώσουν.Πάρτε με γρήγορα στην Αγία Άννα,δεν μπορώ.Του λέει ο Γέροντας.-Ησύχασε παιδίμου,μέχρι να ξημερώσει,δεν σε ξαναχτυπάνε,λάθος έκαναν.Κάθε βράδυ εμένα πλακώνουν στο ξύλο,αλλά κατά λάθος τις έφαγες εσύ!Όσα κι αν του είπαμε,αυτός τίποτα,,,Θέλω να φύγω.Τί να κάνουμε;Νύχτα σκοτεινά,τον κατεβάσαμε στην Αγία Άννα,,,Στα πρώτα χρόνια,πολύ ξύλον τρώαμεν και οι δυο,αλλά προ πάντων ο Γέροντας,διότι η προσευχή του,τους κατέκαιεν.Εμένα λιγότερο με χτυπούσαν και διότι,δεν είχα κατάστασιν,αλλά κυρίως,επειδή ήμουν υποτακτικός.Ο υποτακτικός,όταν κάνει σωστήν υπακοήν και εξομολογείται τους λογισμούς του,τους κόβει το δικαίωμα.Όταν δει ο πεορασμός,ότι δίνεις τον εαυτόν σου στην υπακοήν,κάμνεις και τα πνευματικά σου,τότε προσπαθεί,να σε καταφέρει,να κρύβεις τους λογισμούς σου από τον Γέροντα.Να σου πω κι ένα περιστατικό,που μας συνέβη,που κι αν δεν είχε χάρισμα ο γέροντας,λίγο έλειψε,να μας φάει από τα χέρια μας το καλογέρι.Εκεί στον Άι-Βασίλη,κοινοβίασε σ' εμάς ένας βλάχος,ο πάτερ Γιάννης,πολύ ευλαβής,αλλά απλός άνθρωπος.Για ένα διάστημα όμως,σταμάτησε,να λέει λογισμούς στον Γέροντα.Τον φωνάζει ο Γέροντας.-Πώς πας,πάτερ Γιάννη.-Καλά,πολύ καλά Γέροντα.-Δεν έχεις κανέναν λογισμόν,να εξομολογηθείς;,,,Όχι,όχι πολύ καλά είμαι,,,Εν τω μεταξύν στην προσευχήν ο Γέροντας,αισθανόταν μεγάλην ανησυχίαν για τον πάτερ Γιάννην.Μια φωνή του έλεγε,πως ο πάτερ Γιάννης δεν είναι καλά.
Μου λέει,τρέξε και φέρ' τον εδώ,,,Με ύφος αυστηρό,του λέει,πως θέλει να εξομολογηθεί τους λογισμούς του,,,Τότε άρχισε μασημένα και να λέει,,,Ευλόγησον Γέροντα,αλλά έχω εντολή από τον αγγελό μου,να μην πω σε κανέναν τίποτε.Να,με την ευχή σου αξιώθηκα τον τελευταίο καιρό, να προσεύχομαι μαζί με τον αγγελό μου,αλλά,αφού με ανάγκασες,ευκαιρία να συγχωρεθούμε,γιατι αύριο θα κατέβουμε μαζί στο παπά-Ματθαίον,να κοινωνήσω και μετά θα κατέβει ο προφήτης Ηλίας,να παραλάβει με πύρινο άρμα την ψυχή μου,,,!Μόλις το άκουσε ο Γέροντας,του ρίχνει έναν μπάτσον,,,Βρε πλανεμένε σε έβαλε ο σατανάς στο χέρι,να σε ρίξει από κανέναν κρημνόν,να πας εις την κόλασιν και συ δεν μιλάς;Το ίδιο βράδυ ο πάτερ,δέχτηκε την επίσκεψη του αγγέλου,που όμως,ήρθε με την εμφάνιση του ίδιου του διαβόλου.

* Γέρων Αρσένιος ο Σπηλαιώτης 

Αφελείς ερωτήσεις ενός άσχετου , πρός κάθε σχετικό θεολόγο , κληρικό η λαϊκό!

Αφελείς  ερωτήσεις  ενός  άσχετου , πρός κάθε σχετικό θεολόγο , κληρικό η λαϊκό!

Επειδή  τα τελευταία  χρόνια γίνεται  πολύ  συζήτηση  περί  του  οικουμενισμού  , και  πολλοί  κληρικοί  και  θεολόγοι  μιλούν  κατά  του  οικουμενισμού , και  τον  θεωρούν –όπως  και  είναι- αίρεση , προτρέποντας  την αποτοίχιση  από  την  εκκλησία  . Ως  μια λύση  διαμαρτυρίας?? Ως  μια  ενέργεια   ομολογιακή ,  δια να μην  μολυνθούν  από   την  αίρεση?? Κάποιοι  δε  εξ  αυτών  έχουν  ίδει  αποτοιχιστεί  , επίσκοπος  Αρτέμιος  ,ιερομόναχος  ?? μοναχός?? Τρικαμηνάς  και  αρκετοί  άλλοι.

Θέλω  να  κάνω  μερικές  αφελείς   ερωτήσεις  προς  αυτούς ,  και  προς  κάθε  αντιοικουμενιστή  κληρικό  και  λαϊκό!

1^ον. Πότε μια  θεωρία , η ένα  πιστεύω  θεωρείται  αίρεση  ?

2^ον. Πως  και  από   ποια  στιγμή και  μετά  θεωρούμε  τελεσίδικα  κάποιον  η  κάποια  θεωρία  σαν  αιρετικό ?

3^ον. Από  πια  χρονική  στιγμή  και  μετά  η αιρετική  θεωρία  είναι  καταδικαστέα ?? όταν  εμφανιστεί  η  μετά  από κάποιο  χρονικό  διάστημα??

4^ον. Ο οικουμενισμός  είναι  καινούργια  αίρεση  και  πρέπει  να  καταδικαστεί  από  οικουμενική  σύνοδο  ,  ή είναι  ίδει  καταδικασμένα  τα  διάφορα  πιστεύω  του από  παλαιότερες  συνόδους ?

5^ον από  πότε  από ποιον και  γιατί , ο  οικουμενισμός  κηρύχθηκε  αίρεση ??

6^ον . Το  παγκόσμιο  συμβούλιο  των  εκκλησιών  είναι , η  όχι  ο  εκφραστείς  , καθοδηγητής  και  διδάσκαλος  του  οικουμενισμού ??

7ον.  οι  ορθόδοξες  εκκλησίες  , πατριαρχεία , αυτοκέφαλες , είναι  μέλει  του  παγκοσμίου  συμβουλίου  των  εκκλησιών  και  από  πότε ??

8^ον. Η  εκκλησία  του Χριστού , δεν  σκίζεται  ούτε  κομματιάζεται  ,  αλλά  παραμένει  ενωμένη  σε  ένα σώμα , της  στρατευόμενης  και  θριαμβέουσας  εκκλησίας  με  κεφαλή  τον  προαιώνιο  Θεό ,  Ιησού  Χριστό , είναι  έτσι  ή  όχι ??

9^ον. Πόσοι  άνθρωποι  χρειάζονται  για  να  αποτελέσουν  την  στρατευόμενη  εκκλησία  του  Χριστού?

10^ον. Όταν  ένα  από  τα  μέλλει  της  εκκλησίας  ,  είτε  άτομο  , είτε  ομάδα (εκκλησία)  κηρύξει   κατεγνωσμένη  αίρεση , τότε  τι  γίνεται  ?? τους  ανέχεται  η  Ορθόδοξος  Εκκλησία  ?? ή  τους  αποβάλει  σαν  σάπια  και  μολυσμένα  μέλει,  Κόβοντας  κάθε  επικοινωνία  με  αυτούς??

11^ον. Εάν  το  σύνολο  ,η κάποια  από  τα μέλει ,   της  στρατευόμενης  εκκλησίας  επί  της  γης  <<μολυνθούν>> λόγο  αποδοχής  αιρετικών  δοξασιών  , τότε   τι  γίνεται  ??παραμένουν ενωμένα με  το  σώμα  της  εκκλησίας  του  Θεού , Κοινωνώντας  με  τους  υπολοίπους  μη  μολυσμένους  χριστιανούς , ή  μέσω  της  κοινωνίας  επικοινωνίας  μολύνουν  και  τους  υπόλοιπους, άσχετα  αν  δεν  αποδέχονται  τις  αιρετικές  θεωρίες  τους ??

Ένας  άσχετος , που  θέλει  να  γίνει  σχετικός , και  να  μάθει  την  αλήθεια! 

Αν κάποιος απαντήσει παρακαλώ να απαντήσει σε μία, μία στίς ερωτήσεις και όχι γενικά και αόριστα.

Αναρτήθηκε από telemaxos doumanis

Ἡ ἐπιστροφή τοῦ π. Κλεόπα στό Μοναστήρι Συχαστρία.

Ἡ ἐπιστροφή τοῦ π. Κλεόπα στό Μοναστήρι Συχαστρία.

Ἡ ἐπιστροφή τοῦ π. Κλεόπα στό Μοναστήρι Συχαστρία

   Ἡ ζωή καί οἱ ἀγῶνες τοῦ Γέροντος π. Κλεόπα Ἡλίε

 π.Ἰωαννίκιος  Μπάλαν

Τόν μῆνα Αὔγουστο 1964 ἡ ἀπερίγραπτη χαρά ἀπελευθερώσεως ὅλων τῶν ρουμάνων σκλάβων καί ἐξορίστων ἐξ αἰτίας τοῦ κομμουνιστικοῦ καθεστῶτος, εἶχε γεμίσει τίς καρδιές ὅλων. Οἱ φυλακές ἀπέμειναν ἄδειες, αὐτοί πού εἶχαν ἐπιζήσει, ἦσαν πλέον ἐλεύθεροι, τά Μοναστήρια καί ὅλη ἡ Χώρα ἀνέπεμπαν εὐχαριστήριες προσευχές πρός τόν  Θεό καί ὅλοι ἤλπιζαν πλέον γιά καλλίτερες ἡμέρες στό μέλλον.
Στό τέλος ἐκείνου τοῦ μηνός, συνοδευόμενος καί ἀπό ἕνα ἐνάρετο Χριστιανό, ἔφθασα στήν σπηλιά τοῦ π. Κλεόπα, πού ἦτο ἄγνωστη στούς πολλούς.
Γονατίζοντας τοῦ ἐφίλησα τό χέρι, μέ ἀσπάσθηκε καί ἐκλαίγαμε μαζί. Μοῦ φαινόταν ὅτι ὀνειρευόμουν.
Κατόπιν ἀφοῦ μέ ἐνίσχυσε ὁ Κύριος, εἶπα τά ἑξῆς στόν π. Κλεόπα: «Πανοσιώτατε πάτερ, ἦλθα ἀπεσταλμένος ἀπό τήν Συχαστρία νά σέ πάρω νά ἐπιστρέψουμε στήν Μονή μας, μετά ἀπό ἕξι χρόνια ζωντανοῦ χωρισμοῦ.
῎Ανοιξαν οἱ φυλακές καί ὁ Θεός μᾶς εὐλόγησε τήν Χώρα μας μέ κάποια ἀπό τώρα ἐλευθερία.
Συνεπῶς, σᾶς παρακαλῶ νά ἐπιστρέψετε στήν Συχαστρία. ῞Ολοι οἱ Πατέρες σᾶς περιμένουν κλαίγοντας ἀπό χαρά. Σᾶς περιμένουν καί οἱ Χριστιανοί μας. 'Αλλά ἰδιαιτέρως σᾶς ἐπεθύμησε ὁ π. Παῒσιος, ὁ Πνευματικός ὅλων μας καί ἡ μητέρα σας, ἡ μοναχή 'Αγάθη!. . .»
'Ο π. Κλεόπας ὅμως ἐδίσταζε. Εἶχε κιόλας μάθει καί στήν ἡσυχία. Μία μάχη λογισμῶν ἄναψε μέσα στήν ψυχή του. Νά ἐγκαταλείψη τήν ἡσυχία πρός ὄφελος τῶν ἄλλων ἤ νά πάη ἀκόμη μακριά μέσα στήν ἔρημο;
Τότε βλέποντάς τον ἐγώ μέσα σ' αὐτή τήν παραζάλη, τόν ἄφησα νά προσευχηθῆ στόν Θεό περίπου δύο ἑβδομάδες. Στίς 29 Σεπτεμβρίου, τήν ἡμέρα μνήμης τοῦ ἁγίου Κυριακοῦ τοῦ 'Αναχωρητοῦ, ὁ π. Κλεόπας μέ τόν μαθητή του, τόν π. Βαρσανούφιο, μέσῳ τῶν ὀρέων καί κοιλάδων καί μέσῳ ἀγνώστων δασῶν μόνο αὐτοί ἐπέτρεψαν στήν Μονή Συχαστρία.
'Η ἐπιστροφή τους ἦτο μία μεγάλη πανήγυρις γιά τήν Μονή. Πατέρες καί 'Αδελφοί τόν ἠσπάζοντο μέ δάκρυα στά μάτια καί ἐδόξαζον τόν Θεό διότι ἐπέστρεψε ὑγιής στό κελλί του ὁ μεγάλος 'Ηγούμενος καί Διδάσκαλός τους. 'Από εὐχαριστία στόν Θεό ἐκείνη τήν νύκτα ἔκαναν ὁλονύκτια ἀγρυπνία. Τήν ἑπόμενη ἡμέρα, ὁ π. Κλεόπας τήν ἐπέρασε μαζί μέ τόν Πνευματικό του, τόν π. Παῒσιο.

   Μετάφρασις-ἐπιμέλεια ὑπό Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου
Ἱερά Μονή Ὁσίου Γρηγορίου
Ἅγιον Ὅρος Ἄθω
1999
Ἀναβάσεις